Αυτό είναι το δύσκολο ανηφορικό μονοπάτι, στρωμένο με σκληρή πέτρα από το βουνό ποτισμένη με αρκετό ιδρώτα όλων μας, που για χρόνια περπατούσαμε αγκομαχώντας γιατί συνήθως είμασταν φορτωμένοι με παραγάδια, ψάρια κλπ. Στα ''κόκκινα'' παίρναμε γερή ανάσα κάνοντας την πρώτη στάση, αγναντεύοντας το υπέροχο για εμάς θέαμα που δεν το χορτάσαμε ποτέ. Σήμερα βέβαια έχουν μπει εμπόδια οι συρμάτινοι φράχτες. Από τα ''κόκκινα'' και μετά η διαδρομή μας φαινόταν παιχνιδάκι. Δεύτερη και τελευταία στάση στα ''σχολειά'' αγναντεύοντας για ακόμη μια φορά το θέαμα που απλώνοταν μπροστά μας. Σήμερα βέβαια σπάνια κάποιος από μας περπατά αυτό το μονοπάτι με αποτέλεσμα να έχει καλυφθεί σε πολλά μέρη από φρύγανα και πέτρες που έπεσαν από τους τράφους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
τεστ...κοπωσης...
ανταρτης
το έχεις κάνει αντάρτη?
μικρος.......
ανταρτης
Δημοσίευση σχολίου