το έργο μας

Απίστευτο και όμως αληθινό! πάμε κόντρα στην κρίση επενδύοντας!

Επιτέλους συνεννοηθήκαμε μετά από χρόνια και κάναμε κάτι που όπως φαίνεται είναι πολύ καλό για όλους μας.

Άντε και του χρόνου να μπορέσουμε να το συνεχίσουμε.

Παραδοσιακοί οικισμοί

Από το ΥΠΕΧΩΔΕ έχουν χαρακτηριστεί περίπου 800 οικισμοί σε όλη την Ελλάδα σαν παραδοσιακοί από τους οποίους οι 4 είναι στην Μήλο ( Πλάκα, Τρυπητή, Κλίμα και το ΦΟΥΡΚΟΥΒΟΥΝΙ ΜΑΣ).

Φουρκουβουνιώτικες ψαριές 2010

και όμως υπάρχουν ακόμη ψάρια ...

Τα σπασμένα καίκια

Κατά την κατοχή η περιοχή του Φουρκουβουνιού, λόγω γειτνιάσεως με την Αρετή όπου είχαν βάση οι Γερμανοί και ήλεγχαν την είσοδο του λιμανιού, ήταν έντονα Γερμανοκρατούμενη.

Είχαν επιτάξει όλα τα σκάφη και κάθε κίνηση σκάφους έπρεπε να έχει άδεια από τις Γερμανικές αρχές. Οι Φουρκουβουνιώτες για να ξεπεράσουν την επίταξη είχαν σπάσει ένα μαδέρι σε ένα καΐκι και το παρουσίαζαν στους Γερμανούς σαν άχρηστο.

Όταν ήθελαν να πάνε για ψάρεμα κολλούσαν ένα κομμάτι ξύλο με πίσσα και πανί και έφευγαν με τα κουπιά για κάθε επιχείρηση. Όταν γύριζαν έβγαζαν το μπάλωμα και το καΐκι ήταν πάλι "άχρηστο".

Έτσι είχαν σκάφος για ψάρεμα ή και για επιδρομές στην Ερημόμηλο της οποίας τα αγριοκάτσικα ήταν πρόκληση για τους πεινασμένους Μηλιούς.

Η όποια επιχείρηση (ψάρεμα ή κυνήγι) έπρεπε να αρχίζει και να τελειώνει τη νύχτα, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τους Γερμανούς της Αρετής που εκτός των άλλων είχαν και ένα

τεράστιο προβολέα.

Κάποιες φορές το μπάλωμα είχε αφαιρεθεί και στην Ερημόμηλο προκειμένου να βουλιάξει το καΐκι και να μη σπάσει από τη φουρτούνα. Όταν περνούσε η φουρτούνα το ξαναμπάλωναν, έβγαζαν τα νερά και άντε στο κουπί...

O Δρόμος

Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος και το αίσχος των παρεμβάσεων στο κομμάτι του δρόμου των στροφών πριν την Πλάθιενα , συνεχίζεται. Καμιά βελτίωση ούτε από τον Δήμο ούτε από τον ιδιοκτήτη ο οποίος βέβαια έκανε τις τελευταίες μέρες "σοβαρή εικαστική παρέμβαση" βάφοντας με διάφορα χρώματα τα μπουκάλια νερού που έχει καρφώσει στις σιδερόβεργες. Η απορία μας παραμένει γιατί ο ιδιοκτήτης γκρέμισε τους τράφους ; τι σκοπεύει να κάνει; o ίδιος δεν θα χάσει εάν ο δρόμος καταστραφεί ; Mόνη μας ελπίδα για την σωτηρία του δρόμου οι λίγες βροχές ώστε να μην υποχωρήσουν τα χώματα και κλείσει ο δρόμος.

Παράκληση προς τον Δήμαρχο, αντιδήμαρχο, δημ.συμβούλους , υποψήφιους δημάρχους, αντιδημάρχους, δημ. συμβούλους (έχουν ψηφοφόρους και το Φουρκουβούνι και η Αρετή), να επέμβουν άμεσα και να υποχρεώσουν τον ιδιοκτήτη να στηρίξει τα χώματα έστω και προσωρινά.

ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ

Λάβαμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο του "ανταποκριτή μας"

"Ποιος σφυρίζει έξι ώρα ξημερώματα στο Φουρκουβούνι Σεπτέμβρη μήνα;
H άμεση επιτόπια έρευνα απέδειξε ότι δράστης ήταν μία μικρή φώκια η οποία μαζί με την μητέρα της είχαν αράξει στην αμμουδιά του Φουρκουβουνιού έξω από το σύρμα του Τζίμη.

Η μητέρα μόλις αντιλήφθηκε την ύπαρξη στο χώρο ανθρώπων (ένα ζευγάρι ψαράδων), κάλεσε άμεσα τη μικρή φώκια για εσπευσμένη αναχώρηση. Το μικρό προφανώς εύρισκε ευχάριστη την ξάπλα στην παραλία και αδυνατούσε να καταλάβει την πρεμούρα της μητέρας (παντού οι μητέρες το ίδιο είναι) για άμεση αναχώρηση.

Η φωνή της μικρής φώκιας είναι κάτι σαν σφύριγμα, ενώ της μεγάλης πολύ πιο μπάσα και έτσι προέκυψε η πρωινή φασαρία.

Τελικά το μικρό υπάκουσε και ο διάλογος μάνας παιδιού συνεχίστηκε καθώς απομακρύνονταν στα βαθιά.

Μεγάλα άγρια θηλαστικά μας επισκέπτονται.... τεράστιος πλούτος που δεν το αντιλαμβάνονται όλοι. Αντίθετα υποστηρίζουν τα άγρια ζώα που ζουν σε άλλες χώρες..."

Πάει και αυτό το καλοκαίρι!

Πέρασε λοιπόν κι αυτό το καλοκαίρι γρήγορα όπως πάντα.Το Φουρκουβούνι έζησε μία από τις πιο ζωντανές περιόδους του, καθώς φιλοξένησε πολλά άτομα.
Ο καιρός με την ασυνήθιστη απουσία των μελτεμιών ταλαιπώρησε όσους ασχολούνται με το ψάρεμα,λόγω του γαρμπή,οι οποίοι είχαν μερικές επιτυχίες και φυσικά ,όπως συνήθως,πολλές αποτυχίες!
Παράλληλα, τα φλέγοντα ζητήματα που προβλημάτιζαν τους Φουρκουβουνιώτες, και πιο συγκεκριμένα το θέμα της ασφαλτόστρωσης του δρόμου και του χώρου στάθμευσης για τους κατοίκους και τους επισκέπτες του Φουρκουβουνιού,συνεχίζουν να τους απασχολούν χωρίς κάποια εξέλιξη στο προσκήνιο.
Και του χρόνου λοιπόν να είμαστε όλοι καλά και να ξαναβρεθούμε στον αγαπημένο μας τόπο!



Υ.Γ. Αν έχετε παλιές φωτογραφίες από το Φουρκουβούνι και θέλετε να δημοσιευτούν μπορείτε να μας τις στείλετε στο email μας:fourkouvouni01@gmail.com

ΕΛΕΟΣ

ΔΥΣΤΥΧΩΣ αναγκαζόμαστε να επανέλθουμε στο θέμα ΔΡΟΜΟΣ ΠΛΑΘΙΕΝΑΣ-ΦΟΥΡΚΟΥΒΟΥΝΙΟΥ-ΑΡΕΤΗΣ . Ο δρόμος με τις τελευταίες βροχές σε πολλά σημεία έχει καταστραφεί με αποτέλεσμα την μεγάλη φθορά των αυτοκινήτων που το διάστημα του καλοκαιριού είναι αυξημένη η κίνησή τους. Μια από τις ωραιότερες παραλίες του νησιού (Πλάθιενα) και δύο οικισμοί σε λίγο θα είναι πολύ δύσκολο να τους επισκεφθεί κάποιος από ξηράς . Ο δρόμος αυτός μπορεί να κερδίσει το βραβείο της μοναδικότητας. Μια απόσταση ३ χιλ εδώ και δεκαετίες είναι με διάφορα μπαλώματα ασφάλτου, χώματος, τσιμέντου, καλντεριμιού και βράχων!

Κύριε Δήμαρχε, κύριοι Δημ. Σύμβουλοι, κύριοι υποψήφιοι Δήμαρχοι και Δημ. Σύμβουλοι παρακαλούμε όπως ΑΜΕΣΑ γίνει επιχωμάτωση των σοβαρότερων σημείων που επισημαίντονται(καλντερίμι πριν την Παναγία του Λάμαρη, στροφή μάντρας Κακαράπη, σκαλοπάτι στο τμή-μα του κτήματος Νικολαράκου - αλήθεια πόσο κόστισε το τείχος αυτό ; μήπως με τα χρήματα αυτά θα είχε τσιμεντοστρωθεί το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου; - τελευταία στροφή πριν την ευθεία για Πλάθιενα με τις γνωστές παρεμβάσεις του οικιστή της Πλάθιενας, σκαλοπάτι άσφαλτου και μπετού στην ανηφόρα για Φουρκουβούνι-Αρετή και τέλος το τμήμα από το σπίτι του Ντούλη Λεκανίδη μέχρι το Parking του Φουρκουβουνιού.

Ελπίζουμε στην άμεση ανταπόκριση των αρμοδίων αρχών. ΦΟΥΡΚΟΥΒΟΥΝΙΩΤΕΣ

Επιτέλους τέλος στις καλάδες

H 31η Μαϊου είναι η καταληκτική ημερομηνία για την εφαρμογή του Μεσογειακού Κανονισμού Αλιείας, που μεταξύ άλλων προβλέπει την κατάργηση της βιντζότρατας (ή αλλιώς ανεμότρατα). Η βιντζότρατα είναι παράκτιο αλιευτικό εργαλείο με μακριά παράδοση στη χώρα μας, το οποίο εξαρτάται από τη στεριά και ανασύρει τα δίχτυα με βίντζι. Λειτουργεί σε απόσταση έως 70 μέτρα από την ακτή και το αλίευμα είναι κατά 70% μαρίδα, κατά 15% σαρδέλα, κατά 10% γόπα και άλλα ψάρια της παράκτιας ζώνης. Η Ε.Ε., με τον κανονισμό 1967/06, υιοθέτησε το χρόνιο αίτημα των περιβαλλοντικών οργανώσεων να καταργηθούν τα αλιευτικά εργαλεία που προκαλούν καταστροφές στον βυθό και ιδιαίτερα στα λιβάδια Ποσειδωνίας. Απαγόρευσε λοιπόν την αλιευτική "δράση" σκαφών σε απόσταση μικρότερη του 1,5 μιλίου από την ακτή. Υποχρέωσε δε τα σκάφη που χρησιμοποιούν δίχτυα να μεγαλώσουν το άνοιγμα του "ματιού" στα 40 χιλιοστά (οι βιντζότρατες έχουν μάτια 16 χιλ). Την μεγαλύτερη βέβαια ζημιά προκαλεί η μηχανότρατα δηλαδή μεγάλα σκάφη (17-20 μέτρα) που κινούνται με ταχύτητα 3 μιλίων την ώρα, σέρνοντας ένα μεγάλο δίχτυ στον πυθμένα. Ευχόμαστε σύντομα οι αρμόδιοι να προχωρήσουν στην απαγόρευση και της μηχανότρατας για να μπορούμε στο μέλλον να βλέπουμε κάποια ψάρια στα αγκίστρια μας.

Πόσο Φουρκουβουνιώτης είσαι;

Αποδείξτε πόσο Φουρκουβουνιώτες είστε αναγνωρίζοντας τα σύρματα και τα άτομα που απεικονίζονται!

ΤΟ ΦΟΥΡΚΟΥΒΟΥΝΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ

Το Φουρκουβούνι στην διάρκεια της κατοχής βοήθησε πάρα πολλούς ανθρώπους να ανταπεξέλθουν στο μεγάλο πρόβλημα της πείνας.

Αρκετοί έμεναν στο Φουρκουβούνι και πολλοί εξασφάλιζαν τροφή χάρις στο ψάρεμα, αλλά και στο κυνήγι κατσικιών στην Ερημόμηλο.

Προς το τέλος του πολέμου έτυχε στο ανωγάκι και στο σύρμα του να κοιμούνται μέχρι και

σαράντα άτομα.

Και όλες αυτές οι δραστηριότητες γινόταν κάτω από την συνεχή επιτήρηση των Γερμανών, οι οποίοι, όπως είναι γνωστό, είχαν μια σημαντική βάση στην Αρετή και φυλάκιο στην Μαύρη Πούντα.

Αναφέρονται πολλές σχετικές ιστορίες....

ΔΥΝΑΜΙΤΕΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ

Κάποιοι από το Φουρκουβούνι έριξαν δυναμίτη στο Βάνι. Η θάλασσα άσπρισε, αλλά την ώρα του απωχιάσματος.... εμφανίστηκε με μία άκατο ο Γερμανός διοικητής της βάσης στην Αρετή...

Σύγκρυο....

Πήγε κοντά και τους είπε "πείτε μου ότι τα ρίξατε εσείς τα εκρηκτικά και δεν συμβαίνει τίποτα".

Έκπληξη και αμηχανία (το εννοεί ή τους ψαρεύει; ) .

Xαμένοι για χαμένοι, οπότε το παραδέχτηκαν και ο Γερμανός πήρε δύο ψάρια και έφυγε!!!

Υπήρχαν και τέτοια...

ΚΑΤΣΙΚΙΑ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ

Το κυνήγι άγριων κατσικιών στην Ερημόμηλο ήταν βέβαια δελεαστικό, αλλά και επικίνδυνο,

αφού υπήρχε και η απαγόρευση χρήσης όπλων.

Παίρνοντας κάθε προφύλαξη ανέβαιναν στο βουνό απόγευμα για να γυρίσουν κάτω από την προστασία της νύχτας. Η κίνηση των σκαφών την ημέρα ήταν ανεμπόδιστη, η κίνηση όμως την νύχτα απαγορευμένη και άρα συνεπαγόταν αυστηρός έλεγχος.

Πήγαν τα αδέλφια κατά το σχέδιο και αργά την νύχτα ανέβαιναν το μονοπάτι του Φουρκου- βουνιού φορτωμένοι με τρία κατσίκια.

Λίγο πριν μπουν στο χωριό, στου Νοστράκη από κάτω, ακούνε το χαρακτηριστικό ήχο από τις πεταλωμένες γερμανικές μπότες περιπόλου.

Πέφτουν κάτω και ο μεγαλύτερος, ο Βασίλης που προηγείτο, πέφτει αγκαλιά με το κατσίκι σε ένα χαντάκι υπόνομου που ακόμα υπάρχει. Ο ένας Γερμανός που γνώριζε την ύπαρξη του χαντακιού πήγε ακριβώς εκεί για να απολαύσει την ελεύθερη ούρηση.

΄Εκανε τον Βασίλη μούσκεμα, αλλά δεν διανοήθηκε, βέβαια, να διαμαρτυρηθεί.

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΑΠΟ ΦΑΝΑΡΙ

Ο καπετάν Δημήτρης ο κουμπάρος πήγε για ψάρεμα με τον ξάδελφο του τον Στέλιο και τον

γιό του τον Γιάννη στις Ακραδιές, αλλά πήρε μαζί του αρκετό ψωμί και λίγο λάδι.

Στην μικρή Ακραδιά τον περίμενε ο ένας φαναριέρης με ένα ντενεκέ καθαρό πετρέλαιο σε αντάλλαγμα του ψωμιού, του λαδιού και των ψαριών που πήρε από τον κουμπάρο.

Αφού νύχτωσε σκέπασαν τον ντενεκέ με ένα παλιόρουχο και έκατσε ο Γιάννης πάνω για καμουφλάζ. Μόλις έφτασαν στην σκάλα του Χρυσούλη τους έπιασε ο προβολέας της Αρετής και τους ζήτησαν να πάνε κοντά για έλεγχο...

Αν έβρισκαν τον ντενεκέ την είχαν πολύ άσχημα.

Οι Γερμανοί έλεγξαν το "ΓΙΑΛΕΡΑΚΗΣ", αλλά σεβάστηκαν τον μικρό και δεν του ζήτησαν να μετακινηθεί και έτσι πέρασε η κακιά ώρα με μόνο την αναντριχίλα τους.